Denborak ematen duen distantziarekin, Etxepare, olerkari handitzat dauka gaur egungo kritikak, bere garaiko euskararen eta poetikaren lekukotasuna ematen jakin baitzuen:
​
-
Hamabost silabako lau bertsoz osatuak datoz ahapaldi gehienak, erdiko etena doi-doi eginez: 4/4//4/3. Zangalatraurik eta elisiorik ez du.
-
Hizkuntzari zahar kutsua dario. Garaziko naturak eman dion hizkuntza darabil, hain zuzen.
-
Gaietan, Erdi Aroko munduarekin lotzen da. Ez da ageri Trentoko Kontzilioaren ondorengo Elizaren ikuspegi esturik maitasun-gaiak erabiltzeko.
-
Zehazkiago esateko, XII. eta XIII. mendeetan Frantziako Mediterraneo aldeko literatura probentzalaren lirika moduekin lotzen da, honako gaiok erakusten dutenez:
-
Damarekiko maitasuna​
-
Maitatua ez den poetaren atsekabea eta mina
-
Urruti dagoen maitearen oroimina
-
​​
Ikus eta entzun EMAZTEN FABORE poesia (Imanol Epelde)
​
Literatura probentzala: ​Frantziako hego-ekialdeko literaturari erromatarrek jarritako izena.